Podhale żegna bohatera na motocyklu. Odszedł Tomasz Rabiasz, „Zbój z Gór” o wielkim sercu

Pasja, poświęcenie i cicha walka

Tomasz Rabiasz był w regionie postacią powszechnie znaną i szanowaną nie tylko za swoją miłość do jednośladów, ale głównie za ogromne serce. Jak wspominają jego przyjaciele, był to człowiek, który zawsze stawiał potrzeby innych ponad własne. Był motocyklistą, strażakiem ochotnikiem i niestrudzonym organizatorem zbiórek oraz imprez okolicznościowych, których celem była pomoc chorym dzieciom, domom dziecka oraz innym potrzebującym.

Wstrząsający obraz jego poświęcenia wyłania się ze wspomnień Gerarda Wolskiego, bliskiego znajomego. Wolski opowiada, że zmarły, mimo iż wiedział o nieuchronności swojej ciężkiej choroby, do samego końca, dosłownie na kilka dni przed śmiercią, planował kolejną zbiórkę charytatywną. Tomasz Rabiasz świadomie ukrywał swój pogarszający się stan zdrowia przed przyjaciółmi i bliskimi, nie chcąc ich obciążać ani wzbudzać litości. „Nie narzekał, jak mu jest źle… Do końca nie przyznawał się wśród znajomych, że jest śmiertelnie chory, dlatego tak wielu jego nawet bliskich znajomych nie zdawało sobie z tego sprawy” – relacjonuje Wolski.

Zawsze pierwszy do pomocy – nawet w cierpieniu

Gotowość Tomasza do działania była wręcz heroiczna. Gerard Wolski wspomina moment, gdy ogłosił zbiórkę na pomoc poszkodowanym przez powódź. Tomasz zgłosił się jako pierwszy, choć już wtedy cierpiał i nosił opatrunek związany z chorobą, która ostatecznie odebrała mu życie. Nigdy nie użalał się nad sobą, a zapytany o stan zdrowia, zawsze bagatelizował problem, powtarzając, że „wytną i będzie ok”.

Jego pomoc nie ograniczała się tylko do zbiórek pieniężnych. Aktywnie uczestniczył w fizycznych pracach – pomagał w budowie szpitalika dla kotów, a zaledwie trzy miesiące temu brał udział w rozbiórce spalonego domu w Zawoi. Tomasz Rabiasz żył pełnią życia, jakby każdy dzień był najważniejszy, nie dopuszczając do siebie myśli o zbliżającym się końcu.

Pożegnanie „Zbójów z gór”. Otwieranie bram nieba

Poruszające pożegnanie zamieścili również koledzy z grupy motocyklowej „Zbóje z gór”, których Tomasz był integralną częścią. W ich wpisie podkreślono jego niezwykłą energię i zapał, które pasowały do etosu grupy. Jego przyjaźń ze „Zbójami” zaczęła się od propozycji zorganizowania wspólnej imprezy charytatywnej dla chorej Kamilki.

Grupa wspomina liczne akcje, które wspólnie zorganizowali – rozpoczęcia i zakończenia sezonu motocyklowego połączone ze zbiórkami dla Marysi, domu dziecka i innych potrzebujących. Tomasz, mimo swojej skromności i niechęci do szukania poklasku, miał niezwykłą umiejętność docierania do ludzi i organizacji, co często przypisywał swojemu zaangażowaniu i symbolice koszulki „Zbójów z gór”.

„Tomek, teraz to my otwieramy Ci drzwi do nieba – tam, gdzie Cię potrzebowali, żebyś dalej działał, tak jak potrafiłeś najlepiej” – piszą koledzy, oddając hołd swojemu przyjacielowi. Wierzą, że Tomasz, który tak intensywnie walczył o innych, zasłużył na wieczny spokój, choć jednocześnie z żalem konstatują, że sami muszą jeszcze „pozbójować” na ziemskich szlakach.

Śmierć Tomasza Rabiasza w wieku zaledwie 37 lat to niepowetowana strata dla Podhala. Pozostawił po sobie dziedzictwo bezinteresownej pomocy, będąc wzorem człowieka, który w obliczu własnej tragedii, do ostatniej chwili myślał o potrzebach innych. Jego postawa, pełna poświęcenia i skromności, będzie na zawsze inspiracją dla motocyklistów i całej lokalnej społeczności.