- W historii Zakopanego było już kilka prób utworzenia Muzeum Narciarstwa, Muzeum Turystyki, Taternictwa - podkreśla obecny na wydarzeniu Piotr Bąk starosta tatrzański.
- Myślę, że ta próba będzie udana, dlatego że firmują ją bardzo poważne instytucje: Muzeum Tatrzańskie, Minister Kultury, Województwo Małopolskie. To instytucje, które mają potencjał, mają możliwości, a tez widać, że wola działania jest wielka, skoro tak poważne podmioty zdecydowały się zaangażować i zakupić nieruchomość. Miejsce to nie jest przypadkowe, znajduje się przy placu gdzie kiedyś została ogłoszona niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej jako w pierwszym miejscu w całym kraju. A tuż obok jest budynek rodzinny Bronisława Czecha. To patrząc w kierunku wschodnim. Z kolei w kierunku zachodnim – już nie istnieje – ale był również budynek rodzinny Jadwigi Bornet, mistrzyni Polski w narciarstwie alpejskim, która podobnie jak Bronisław Czech zginęła podczas niemieckiej okupacji. Sądzę, że jest determinacja, jest wola i wierzę, że mieszkańcy Zakopanego, mieszkańcy całego Podhala, Spisza, Orawy, wszyscy, którzy związani są z taternictwem i narciarstwem udostępnią swoje eksponaty, pamiątki, dokumenty, które pozwolą stworzyć tutaj muzeum z prawdziwego zdarzenia, którym Zakopane będzie się chlubić - mówił starosta.
Od ponad 100 lat pod Tatrami pojawiały się głosy o potrzebie powstania Muzeum Taternictwa i Narciarstwa. I wreszcie udało się rozpocząć przygotowania do powstania kolejnej, trzynastej już filii Muzeum Tatrzańskiego poświęconej właśnie tej części historii Tatr. Podpisanie umowy notarialnej w sprawie zakupu nieruchomości na ten cel to tak naprawdę urzeczywistnienie marzeń wielu Polaków. MKiDN przeznaczyło na zakup budynku od władz Zakopanego 4mln 330 tysięcy a Samorząd Małopolski przekazał 1 mln złotych.
Sprzedającym była Gmina Miasto Zakopane, w imieniu której akt notarialny podpisał Zastępca Burmistrza Tomasz Filar, zaś nabywającym nieruchomość Muzeum Tatrzańskie im. Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, w imieniu którego akt podpisał Dyrektor Muzeum Tatrzańskiego Michał Murzyn.
W uroczystości podpisania aktu notarialnego udział wzięli: Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, przewodniczący Komitetu ds. Pożytku Publicznego Piotr Gliński, Sekretarz Stanu, pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów ds. promocji polskiej marki Andrzej Gut-Mostowy, Starosta Powiatu Tatrzańskiego Piotr Bąk, Wicestarosta Powiatu Tatrzańskiego Władysław Filar, Przewodniczący Rady Miasta Zakopane Jan Gluc, Wiceprzewodniczącym Sejmiku Województwa Małopolskiego Jan Piczura, oraz radni, przedstawiciele zakopiańskich instytucji i organizacji.
Nieruchomość została przeznaczona na stworzenie Muzeum Taternictwa i Narciarstwa, którego tematyka będzie uzupełnieniem istniejącej ekspozycji w placówkach Muzeum Tatrzańskiego. Muzeum jest w posiadaniu bogatej kolekcji nart około 100 par, w tym: narty Stanisława Barabasza z 1888 r., narty Józefa Schnaidera z 1897 r., narty Klimka Bachledy z 1902 r., nart z wytwórni Zdyba, Bujaka, Zubka, braci Schiele, Fadena i innych. Ponadto w swoich zasobach posiada zbiory dotyczące historii turystyki, taternictwa, ratownictwa i eksploracji Tatr. Rodziny zakopiańskich sportowców wstępnie zadeklarowały pomoc w powstaniu Muzeum Taternictwa i Narciarstwa poprzez przekazanie cennych pamiątek sportowych.
Gmina Miasto Zakopane podjęła decyzję o przeniesieniu własności nieruchomości położonej przy Placu Niepodległości 6 w Zakopanem na rzecz Muzeum Tatrzańskiego, jako podmiotu posiadającego największe predyspozycje i specjalistyczną wiedzę, umożliwiającą realizację budowy muzeum, którego celem jest zachowanie dla obecnych i przyszłych pokoleń pamięci o historii rozwoju turystyki, taternictwa, przewodnictwa, ratownictwa i narciarstwa. Przedmiotem zbycia jest zabudowana budynkiem dawnej szkoły muzycznej nieruchomość położona w Zakopanem przy ul. Plac Niepodległości 6.
Budynek, będący przedmiotem sprzedaży, został wzniesiony w latach 1896–1898. Jest to przykład willi drewnianej, wybudowanej w stylu zakopiańskim. Do tej pory nie ustalono dokładnie kim był projektant i fundator budynku. W latach 1911 – 1912 r. dr Jan Gawlik (chirurg, ginekolog, dyrektor szpitala) prowadził w nim klinikę chirurgiczną, przejętą następnie przez kolejnego dyrektora zakopiańskiego szpitala dra Gustawa Nowotnego (lekarz szpitala wojskowego w Zakopanem, lekarz TOPR). W latach 30. XX wieku budynek stał się własnością Zarządu Miejskiego. Mieszkał w nim ostatni przedwojenny burmistrz Zakopanego, inż. Eugeniusz Zaczyński i urzędnicy Zarządu Miejskiego. W czasie okupacji dom zajmował hitlerowski komisarz Hans Mals. Po wojnie w budynku mieściła się poradnia przeciwgruźlicza i ambulatorium, a od 1949 r. Miejska Szkoła Umuzykalniająca, upaństwowiona rok później. Do 1989 r. budynek stanowił siedzibę Zakopiańskiej Szkoły Muzycznej. Potem mieściło się tu ognisko muzyczne. Następnie funkcjonowało w nim biuro zakopiańskiej „Solidarności” oraz licznych organizacji kombatanckich: Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Związku Sybiraków, Towarzystwa Miłośników Lwowa, a także punkt konsultacyjny dla ofiar przemocy w rodzinie i dla osób uzależnionych. W kolejnych latach na parterze budynku mieściło się Muzeum „Pod Kuźniczym Młotem” Zakopiańskiej Fundacji Narodowej „Skansen”, a na poddaszu mieszkania lokatorskie. Obecnie budynek ze względu na stan techniczny jest wyłączony z użytkowania.
Napisz komentarz
Komentarze